استادیار و عضو هیأت علمی گروه علوماجتماعی دانشگاه آزاد واحد زنجان و استاد مدعو واحد تهران مرکزی
چکیده
خانواده به عنوان مهم ترین و اساسیترین جایگاه امن انسانی به دلیل تحولات ناشی از پیامدهای مدرنیته و نوشدن جوامع بشری دچار تغییر و تحولاتی گشته است که در این میان جامعه ایران هم خالی از این دگرگونی نیست و به واسطه این تحولات، خانواده در دوره جدید، گونه هایی مختلف را درخود پذیرفته است و همچنین سرمایه اجتماعی این گونه های مختلف خانوادگی را متحول گردانیده است، در این مقاله، هدف اصلی تحقیق، شناسایی این گونه ها و مقایسه سرمایه اجتماعی خانواده ها درمیدان تحقیق
میباشد. روش تحقیق پیمایشی و اسنادی بوده استفرضیات طراحی شده برای پژوهش فوق عبارت است از :1ـ تجددگرایی سنت مآبانه با حراست از سرمایه ی اجتماعی خانواده قرین است. 2ـ تجددگرایی جدید و درحال گذار بزرگ ترین تأثیر را بر کاهش سرمایه ی اجتماعی خانواده ی ایرانی به جای گذاشته است. 3ـ تجددگرایی پسامدرن موجب افزایش سرمایه ی اجتماعی خانواده ی ایرانی میشود. بررسی نتایج به دست آمده گویای به وجودآمدن گونه های مختلف خانواده درجامعه ایران بوده است، هم چنین نتایج به دست آمده نشان داد، بین میزان تجددگرایی و سرمایه ی اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد.لازم به یادآوری است که برای ساختن مقیاس ها از آرای نظری صاحب نظران رویکرد دیالکتیکی بودن پدیده های اجتماعی و همچنین آرای صاحب نظران حوزه سرمایه اجتماعی(پاتنام، کلمن، پورتس، بوردیو، گوشال،پتری راسکانن) استفاده گردیده است. قابل ذکراست که چارچوب نظری پژوهش، رویکردی تلفیقی می باشد
شکریبگی, دکتر عالیه. (1390). بررسی گونه شناسی خانوادگی در " تبیین علی و مقایسهای تجددگرایی و رابطه آن با سرمایه اجتماعی خانواده ایرانی". تغییرات اجتماعی - فرهنگی, 7(1), -.
MLA
دکتر عالیه شکریبگی. "بررسی گونه شناسی خانوادگی در " تبیین علی و مقایسهای تجددگرایی و رابطه آن با سرمایه اجتماعی خانواده ایرانی"". تغییرات اجتماعی - فرهنگی, 7, 1, 1390, -.
HARVARD
شکریبگی, دکتر عالیه. (1390). 'بررسی گونه شناسی خانوادگی در " تبیین علی و مقایسهای تجددگرایی و رابطه آن با سرمایه اجتماعی خانواده ایرانی"', تغییرات اجتماعی - فرهنگی, 7(1), pp. -.
VANCOUVER
شکریبگی, دکتر عالیه. بررسی گونه شناسی خانوادگی در " تبیین علی و مقایسهای تجددگرایی و رابطه آن با سرمایه اجتماعی خانواده ایرانی". تغییرات اجتماعی - فرهنگی, 1390; 7(1): -.